Kabudayan
Tembung
“Kabudayan” asale saka tembung
lingga “budaya” ole hater-ater ka lan panambang an. Tembung “budaya”
kadadean saka pamore bu + daya.
Wuwuhan “bu” ateges : sipat utawa kaanan. Tuladhane, kayata : Bupet
= sipat utawa kaanan kang pepet (ora bolong). Wondene tembung “daya” , ateges : budi (limrahe kasaroja dadi muni budidaya), nalar, angen-angen, panemu. Budaya, ateges : sipating budi, sipating nalar utawa sipating
angen-angen. Mungguh sipating budi
utawa nalar (angen-angen) iku yen diulah kanthi pangudi bisa mujudake kawruh
lan kagunan warna-warna kang diarani kabudayan.
Mulane tembung “kabudayan” ya banjur
ngemu teges : wohing budaya, wedaring nalat utawa angen-angen, babaring
pambudidaya, wohing pangulah lakuning budaya utawa akal budi.
Kapetik saking Buku "Kasusastran Djawa I_S. PADMASOEKOTJO"
Tidak ada komentar:
Posting Komentar